Mijn ACTieve brein
Bijgewerkt op: 26 jun.
We zijn op vakantie in het buitenland. Ja, zelfs in Coronatijd durfden wij het aan. Op het laatst geboekt om niet nog meer reisorganisaties te sponseren, verblijven we nu alweer enige tijd in een deel van Europa waar op vakantie gaan nog toegestaan is. Het weer is goed en het vakantiegevoel begon al bij het over grens gaan naar België.
ACT Plannen maken
Na de eerste dagen vooral gebruikt te hebben om de ‘Corona-moeheid’ eruit te slapen, begint mijn brein weer wat wakker te worden. En als mijn brein wakker wordt, dan gaat het plannen maken. Grote plannen, kleine plannen, plannen voor langere termijn en plannen voor diezelfde avond. Plannen maken daar is mijn brein goed in.
Zo heb ik bedacht dat het na de vakantie toch echt noodzakelijk wordt om de ‘Corona-kilos’ kwijt te raken. Gewicht is altijd al een dingetje geweest en ook nu lijkt het weer de kop op te steken. Mijn zelfde brein, dat zo goed is in plannen, is ook heel goed in het maken van kritische opmerkingen. Naar anderen, maar helaas veel vaker naar mijzelf. En dus wordt er een plannetje gemaakt om meer te gaan bewegen. Het minderen van lekkers behoort niet tot de opties, we zijn immers nog op vakantie. Omdat ik weet (vanuit mijn werk met ACT) dat plannen maken niet iets verandert aan je gedrag, besluit ik elke ochtend te starten met wat oefeningen. Iets wat manlief al jaren elke ochtend, jaloersmakend trouw doet.
Met ACT door de tijd reizen
Maar de plannen gaan verder dan dat. Hoe ga ik mijn bedrijf en in het bijzonder de opleidingen goed weg zetten? Wat krijgt prioriteit? Hoe ga ik dat doen in combinatie met mijn taken als moeder, huisvrouw, hondenuitlaatster en wat nog al niet meer? En dan bedenk ik mij ineens wat een bijzonder fenomeen dit toch is. Dat plannen maken. Het hebben van een brein dat kan tijdreizen. Zaken kan bedenken die je in de toekomst wilt doen. Activiteiten kan evalueren die je in het verleden hebt gedaan. En daarbij de mogelijkheid hebben om ook in het hier en nu te zijn en tussen deze 3 (heden, verleden en toekomst) razendsnel kan schakelen zonder dat je maar een centimeter van je handdoekje op het strand bent verschoven.
Gek toch dat je brein je lijf niet nodig heeft om plannen te maken, te voorspellen, te evalueren, te analyseren. Nee, je brein kan dat helemaal zelf zonder dat daar enige lichamelijke activiteit voor nodig is. Ik ben er nog steeds zwaar van onder de indruk. En met name van de kracht die mijn brein heeft over mijn gedrag. Evaluaties en analyses (van met name in mijn ogen mooiere en slankere vrouwen) beïnvloeden mijn stemming en hebben een ochtendritueel gevuld met oefeningen als gevolg. Voorspellingen en het maken van plannen voor de toekomst, zorgen ervoor dat ik met mijn werk bezig ben.
Waar is mijn brein?
Inmiddels realiseer ik mij steeds vaker wanneer mijn brein mij meesleept en weghaalt uit het hier en nu. Bij lange na niet altijd en dan helpen pubers, een alerte man, en betrokken vrienden mij erbij. “Mam je maakt er weer een heel verhaal van’, is een zin die mij dochters regelmatig tegen mij zeggen. En dan denk ik: ‘ja jullie hebben gelijk, ik laat mij weer meeslepen met het verhaal, met dat wat mijn brein ervan maakt’. Met stukjes ervaring uit mijn verleden gecombineerd met ervaringen in het heden maakt mijn brein er een verhaal van. Verhalen waar ik vaak van hou en die mij evenzo vaak tegenstaan. Verhalen die mij helpen om plannen te maken en die tegen mij werken wanneer de zelf kritiek de boventoon voert.
Herkennen van de activiteit van je brein, dat is wat belangrijk is. Onderscheid leren maken tussen wat er werkelijk in het hier en nu gebeurt en dat wat je brein ervan maakt. Wanneer je dit onderscheid kunt maken, je bewust bent van de activiteit van je brein, dan kun je kiezen. Ga ik plannen maken, uitwerken of geniet ik van het moment, van de zon en het bruisende zeewater wat met de golven het strand op komt en laat ik mijn brein zijn gang gaan zonder dat ik er wat mee doe. Niemand weet wanneer je wat moet kiezen. Ik heb er voor gekozen mijn gedachten op papier te zetten en deze blog te schrijven. Ik kies er ook voor om nu met een wijntje (het is immers nog vakantie) op mijn balkon van de zonsondergang te gaan genieten.
Geniet van je brein en laat hem ook zo nu en dan eens lekker kletsen.